Grafietregens 2019

(Foto van schilderij van de Hoogovensmuseum, 2019) Wat zijn grafietregens? Verleden jaar, 2018 was er in Wijk aan Zee op een gegeven moment veel grofstof die vrij was gekomen door de voormalige Hoogovens / Corus, nu Tata Steel, voornamelijk een secondaire bedrijf op de Tata Steel terrein, namelijk Harsco. Harsco verwerkt reststoffen van staal als dagelijkse werkzaamheden. Om terug te komen op de grafietregens, voordat ze grafietregens waren benoemd, noemen men in het dorp het gegeven van een stofexplosie op Wijk aan Zee – glitters. Wat alle grofstof leek op glitters van zilver kleuren. Ze waren klein vierkanten zilverglitters. Ik heb ze op de zitting van mijn fiets gehad en op mijn fietstas. Kort daarna heeft Tata / Harsco een bijeenkomst in Wijk aan Zee gehad waarbij ze glitters in grafietregens veranderde. Om een lange verhaal kort te houden, zijn er twee componenten van Tata / Harsco die overschreden zijn: [1] De Bufferzone [2] Resultaten van het onderzoek van RIVM juni-2019.

[1] De Bufferzone

Veel van mijn informatie over het onderwerp heb ik van de Tata / Harsco bijeenkomsten (november 2018 x 2 en juni 2019). Volgens Tata/Harsco is de bufferzone 2 meter van het fabriek af. Wijk aan Zee is 800 meter van Tata/Harsco vandaan. Dus de huidige bufferzone van Tata/Harsco van 2 meter is overschreden bij 800 meter want de grofstoffen van Tata/Harsco landen zichtbaar in Wijk aan Zee.

[2] Resultaten van het gezondheid onderzoek van RIVM 6/2019

Midden juni 2019 heeft de Rijksinstituut voor Volksgezond en Milieu een afhankelijk van Tata / Harsco een gezondheidsonderzoek uitgevoerd. Negen monsters waren genomen rond het dorp Wijk aan Zee. Uit het onderzoek kwam het feit dat vanadium, mangaan en lood in de grofstoffen zitten. De hoofdonderzoeker, J. H. zei dat dit een relatief klein onderzoek was, maar dat een grotere onderzoek veel euro’s zou gaan kosten. Wat ik heb begrepen uit haar onderzoek is dat hoewel het een klein onderzoek was, was het groot genoeg om te zien dat er hinder is qua gezondheid. Om een wetenschappelijke onderzoek kracht te hebben moet de resultaten leiden tot een verbeterende leefbare situatie – maar op dit moment is dat niet het geval want de wetgeving en regelgeving van de Provincie Noordholland naar Tata / Harsco op dit moment (21.06.2019) leidt niet tot een aanpassing in wetten, regelgevingen en beleidstukken van de volksgezondheid of milieu. Als dat wel zo het geval was geweest dan zou het mogelijk wel nuttig zijn om nog een wetenschappelijke onderzoek te doen die mogelijk zou leiden tot een gewenste volksgezondheid en lager grofstof uitstoot.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Advertisements

Local Dutch culture is a puzzle. 2019.

Tata / Harsco is a dual factory in the IJmond which works in the steel industry in the Netherlands. This factory has been operating in the section of the Netherlands called the IJmond for the last 100 years. Previous to the steel factory this section of the Netherlands had more or less two main forms of income: 1. through farming strawberries and 2. through the fishing industry. Around 1881 both of these forms of incomes more or less dried up. Once the North Sea Channel was constructed, more boats and ships could carry more cargo to Amsterdam which was a very big trading post. It was in the Second World War that this steel factory became very important building weapons. However jumping to about 70 years into the future, Tata / Harsco has developed another cultural context. The cultural context is has two components: 1. Health 2. Environment. Cultural contexts come from policies. The policies in 2019 are written by the Dutch government on the one hand, but on the other hand – the policies in 2019 are written by the European Union. The European Union often does not understand the local culture and the ways of the locals. For instance, this steel factory, see the picture above (take in 2019) is more than a steel factory: it is an icon and a beacon of historic heritage. The European Union does not take that into consideration when preparing the Health and Environment policies in which the local steel factory will have to follow. In a way, the steel factory is engraved into the minds of all the locals in the regio called the IJmond. It is engraved like a key in the door slot and it is not one without the other. But on the level of the European Union, this specific Tata Steel factory is but a pile of keys which do not belong to any doors to open. It is random, no cultural identity. This makes a local steel factory less a working heritage icon and more calcualation in a sum of globalization. It appears like the locals in the IJmond have less and less a voice and that the European Union overtakes the words of the locals in the name of a unified Europe instead of a unified village, a piece of the European puzzle but who is nothing without the completed whole puzzle.

The steel industry in Europe 2019

In my opinion, living close to a steel factory and having 4 family members part of the steel industry – the steel industry started to spring from a seed 100 years ago. When I say that the steel industry started as a seed 100 years ago, I mean the industry started to grow and develop. Many of the components of the steel industry consisted of basic metal machines which combined chemicals to create a chemical solution to transform chemical components into a product of steel that could build bridges, steel skeletons for buildings and other complex shapes and forms. When the steel business was created 100 years ago there was such a demand for steel but over time, and within many industries, more robots and computers take the place of the jobs for the steel workers and at the same time less and less steel gets produced because the steel industry became over-developed, and was developed in third world countries where the price of steel fell and started to compete with the development of the Master Class Samuari Steel blades steel developed in Europe.

Where steel used to be a commodity and almost in a sense like gold, it 2019 steel is falling in price and purpose because so many things have already been build and developed in the steel. Furthermore, the steel was built to last for forever, or at least the life-time of a human, and this quality has left parts of the steel market obsolete. When this phase of the industralization hits it is time for a reorganization, a change.

(Photograph, June 2019. The Netherlands. Steel Car).

 

When people tell you one way and you believe the other way. April 2019.

(My photograph of the province North Holland, Europe, April 2019)

When people tell you one thing but you believe with all your heart and soul in another way, what do you do? Education often teaches us to believe in a certain doctrine. That doctrine is often combined with the practical nature of applying the education. When one comes across another doctrine that opposes the doctrine one has learnt at an earlier stage, that new doctrine hits a deeply entrenched resistance. When two opposing doctrines resist each other that leds to an impasse. Impasses are one of the most annoying types of conflicts because they represent dead-locks. Nothing can be gained in an impasse. However it is often the more powerful that will push their own agenda forth – their agenda is their own doctrine. Doctrines have many different branches. One of the branches of dogma and doctrines are policies. Another type is procedures. On an idealistic note, doctrines can include ideals such as freedom, equality and justice. Other doctrines can include medical practices and religious elements. Doctrines are also similar to values and morals. For example, in the medical field, one of the most important dogmas is to do no harm to another human being. If another doctrine tells you to forget those ideals and gamble of the possibility of

[1] harm on the one hand and

[2] the possibility of no harm on the other hand – one often reaches back into the doctrine one knows best and trusts the education and indoctrination of the

[1] No Harm medical equation versus

[2] the Possibility of Harm equation.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

When things get out of hand. April 2019

(My photograph of the North Sea, April 25th, 2019)

When things get out of hand, there is little one can do. That is the analogy. However when I was a kid of about three years old I lived in Bermuda and went to the beach all the time with my family. I was often playing in the water and one day a huge wave came and pulled me into the wave like a washing machine. My body moved violently from left to right and from up to down and mostly all of the four directions at the same time. Still, as a kid of three years old, I already knew instinctively to let-go. I had to let my body and my mind go. I knew, even as a little youngster, that I could not fight the tides, the waves and nature. So I let my body go limp and I stopped thinking about how I could get out of the situation – I have to 100% let go. I did not have the chance to think of hope, recovery or being saved at that moment. All I knew was that I needed to abandon preconceptions of how to fight and survive waves, tides and wakes in the ocean.

In the end of an excurciating couple of seconds, or minutes my body floated to the top of the Bermuda ocean and I lifted my head and I survived. I quickly brought myself to shore and rested. I have never forgotten that experience with water. Six years later when I moved to Malawi, Africa – I was put into swimming lessons (in a private school swimming pool in Hillview Primary School) and it is there that I learnt how to swim.

Diem, de kunstenaar.

Diem is de naam van een Nederlandse kunstenaar. Ik kende Diem helemaal niet totdat ik kennis met zijn schilderijen gemaakt heb in januari en februari 2019. Zijn schilderijen zijn uitbundig in kleur en vorm. Hier zie je een schilderij bijna volledig in rood. Er is een dansende vogel soort man die ik leuk en speels vind. Diem doet mij aan Herman Brood en Karel Appel denken. Diem doet mij ook denken aan de CoBRA beweging denken. Tot ik dit schilderij van Diem voor het eerst gezien had, was ik zo blij met de emotie en spanning ik in mijn lichaam voelde, en op dat ogenblik was ik erg blij dat Diem schilderijen gemaakt heeft.

Kromme Nederlands

Kromme Nederlands is een taal. Het is een aparte taal en geen kromme Nederlands is het zelfde als een andere persoons kromme Nederlands. Kromme Nederlands heeft niet per se te maken met een buitenlandse taal ook al soms lijkt het zo te zijn. Nederlanders die al hun hele leven in Nederland hebben gewoont kunnen ook kromme Nederlands spreken en schrijven. En buitenlandse mensen kunnen soms ook perfect ABNs spreken en schrijven. (Foto Wijk aan Zee zijstraat 2019)