My grandfather was a Tulip farmer

When I was a child I visited my grandparents in a section of the Netherlands called Westfriesland, Noord Holland, the Netherlands. My grandfather owned a house and a piece of land that he took care of. The house on the land was a very nice house and the land was very flat. It was always plowed neatly in straight lines, as that is what all farmers did and still do. Because my last name is van der Pol I get associated with tulips and flowers. It is in my dna. Tulips are the main industry in the province of the North Holland, the Netherlands and when strangers in the Netherlands or outside of the Netherlands have looked into my eyes all they can see is my grandfather and how he sowed tulips in the fields in Westfriesland. When I applied for jobs I got jobs in the tulip industry even though I was never taught anything about tulips – it was automatically assumed that by my heritage I was a tulip expert because it is in my genes, engineered into my brain and a skill untaught by passed down subliemely from grandfather to granddaughter.

(c)Heemskerk,July2018,photogaph.

Advertisements

Zakelijke netwerken vervangt digitalisering in Haarlem Centrum NH, NL

Foto die ik genomen heb tijdens een bijeenkomst bij Stichting Het is Netwerken ter Haarlem Centrum, Noord Holland, Nederland, Europa. 15 juni 2018.

Gisteren ben ik naar een workshop door Arnout gegeven. Het onderwerp was over hoe werkzoekende mensen boven de 45 jaar in omgeving Haarlem Centrum hun wifi uit moeten gaan zetten om beter en bewuster van de wereld waarin ze leven te worden. Wifi wordt hier niet gebruikt als middel om verbinding tussen jouw smartfoon en Internet te krijgen – maar wifi hiermee wordt bedoelt dat je minder actief moet proberen te zijn met allerlei externe aspecten van je leven en meer oplettend worden.

Arnout, was en is een deelnemer aan Stichting Het is Netwerken. Hij wilde zijn eigen workshop houden en de bestuur van Stichting Het is Netwerken vond dat een goed idee. Arnout vertelde dat hij 30 jaar als Communicatie Marketing medeweker heeft gewerkt. In het verleden heb ik een jaar Integrated Communication and Managment bij Hogeschool van Utrecht gedaan. Toen heb ik veel vakken over communicatie, marketing en management gehad. Later heb ik mijn HBO diploma in Cultuur en Beleid, specialisatie Kunsteducatie met succes afgerond.

Arnout heeft ons bij Stichting Het is Netwerken vertelt over doelgroepen en koopintenties. Ik vond Arnout een goede persoon om naar te luisteren. Maar zijn stijl was heel zachtmoedig en ik viel bijna in slaap omdat het zo zachtmoedig was. Ik vond het stijl van presentatie geven wel leuk, maar ik vind het geven van een presentatie en het uitleggen van een theorie heel iets anders dan het invoeren en uitvoeren van een marketing theorie. Met andere woorden, Arnout, net zoals ons allemaal bij Stichting Het is Netwerken is werkloos en of werkzoekend. Hij kan communicatie marketing aan ons goed vertellen maar het levert hem noch ons een baan op. Veel deelnemers bij Stichting Het is Netwerken ter Haarlem Centrum zijn erg aardige mensen die een baan zoeken. Volgens mij kunnen veel gekwalificeerde mensen niet makkelijk aan een baan meer komen vanwege arbeidsdiscriminatie. Nederlandse arbeidsdiscriminatie is echt een zeer wrede aspect van het Haarlemse Centrum bedrijfscultuur. Het is bijna te wreed om het op te noemen en daarom veel beter om het maar eens te ontkennen.

Haarlem Centrum, Noord Holland Nederland in 2018

(Foto van St Bavo Kerk op de Grote Markt in Haarlem Centrum)

Haarlem Centrum is een heel mooi stad. Het is bijna een museum op zich zelf. Als ik van de bus afstap op de Nassaulaan in Haarlem Centrum en ik loop tot de Grote Markt naar de St. Bavo Kerk dan voel ik mij thuis. Het voelt alsof niets verandert is. Alsof mijn leven met al mijn herinneringen nog intact en geldig zijn. Alsof alles een plaatsje heeft in mij leven. De Nederlandse architectuur, bijvoorbeeld de Grote Markt en de St Bavo Kerk in Haarlem Centrum werken alsof het een soort weerspiegeling is van mijn Nederlandse ziel. Op allerlei vlakken vallen alle componenten van mijn psychologie samen als ik op de Grote Kerk ter Haarlem Centrum aan het lopen ben. Het is alsof ik in een eenheid ben met mijn omgeving en mijn persoonlijkheid. Dit gevoel is kostbaar voor mijn eigen ego want ik voel mij betrokken met de maatschappij waarin ik woon. Mijn ego voelt zich vooral verbinding met het eeuwenoude Haarlemse stadhuis, met de St Bavo Kerk en er is iets wat veel dieper dan dat ook gaat. De diepte van mijn gevoel heeft te maken met mijn groot ouders, opa en oma van der Pol. Zij hebben 40 of 50 jaar in Haarlem gewoond. Als kind hebben ze mij meegenomen naar de Grote Markt in Haarlem Centrum waar de St Bavo Kerk staat. Mijn opa en oma van der Pol kwamen allebei oorspronkelijk uit Amsterdam Oud Zuid waar Museumplein (Rijksmuseum, Van Goghmuseum, Stedelijk museum) nou is. Hoe mijn eigen groot ouders lief, aardig en zorgzaam waren doet mij aan Haarlem Centrum denken. Haarlem Centrum is wat mij betreft ook vaak lief, aardig en zorgzaam.

 

Gelijkwaardige zakelijke communicatie – hoe doe je dat in Haarlem Centrum, Noord Holland, Nederland.

Volgens mij is communicatie een wederzijdse begrip die van twee kanten moet gaan komen altijd. Een wederzijdse communicatie in een zaken wereld is heel moeilijk te bereiken omdat vaak is er een machtspositie ontstaan. Dit machtspositie maakt wederzijdse communicatie niet mogelijk. Wel wat mogelijk is, is aan de hand van inzicht van de machtspositie bewust te worden over het feit dat je baas een machtspositie over jouw heeft. Als je eenmaal beseft dat een machtspositie gaande is, kan jij je communicatie aanpassen. Door jezelf en jouw communicatiestijl aan te passen kan je baat winnen. Bijvoorbeeld, stel je voor, jij bent op een sollicitatiegesprek met een mogelijke werkgever. Je werkgever is niet met jouw gelijkwaardig omdat hij je mogelijke baas gaat worden. De laatste tijd heb ik veel sollicitatiegesprekken in Haarlem Centrum, Noord Holland gehad. Bij mijn sollicitatiegesprekken heb ik geleerd hoe ik mij staande kan houden. Dat doet ik door een andere houding aan te nemen. Mijn houding is in plaats van als slachtoffer, een houding van een machtspositie. Dit machtspositie is in mijn voordeel omdat ik twee technieken gebruik om mijn staande te houden:

1. Projectmanagement communicatiestijl
2. Onderhandelen communicatiestijl

Projectmanagment communicatiestijl betekent dat ik probeer zoveel informatie van de opdrachtgever (ik gebruik het woord opdrachtgever in plaatst van werkgever, omdat opdrachtgever laagdrempelig is) te verzamelen door een gelijkwaardig gesprek aan te gaan. Hiermee hou ik een beetje een evenwichtig in het gesprek (opdracht uitvoerder en opdrachtgever) wat vaak niet het geval is bij potentieel werknemer en werkgever. In plaatst van over mijn persoonlijke trekjes te bespreken, ga ik over details van het werk bespreken. Daarmee kan ik zelf bepalen of die opdracht (baan) voor mij geschikt is of niet.

Onderhandelen communicatiestijl betekent dat tijdens het zakelijk gesprek, probeer ik genoeg informatie te krijgen over de taken. Zodra ik het gevoel dat ik genoeg informatie over de taken heb, ga ik de informatie aan de potentiële opdrachtgever terugkoppelen. Een terugkoppeling aan een potentiële werkgever bevat een herhaling en of een samenvatting aan hem door te geven. Door de werkgever een samenvatting te geven over wat net besproken wordt kan de werkgever het gevoel hebben dat ik goed naar hem geluisterd heb. Aan de andere kant, wat er ook zou kunnen gebeuren is dat de opdrachtgever boos wordt want een herhaling over wat hij net vertelt heeft kan hij als tijdsverspillen ervaren hebben. Veel opdrachtgevers verwachten dat opdrachtnemers het makkelijk communicatief kunnen opvangen wat de werktaken zijn – terwijl in de praktijk is dat bijna nooit het geval. Als een opdrachtgever niet naar jouw terugkoppeling wilt luisteren, dan weet je vanaf dat moment dat hij geen respect voor je heeft. Als je dat eenmaal weet kan je het gesprek beter maar eens afsluiten want het zou tot een onmogelijke communicatie leiden. Dit is hoe onderhandelen werkt. Jij gaat indirect op zoek naar hoe een werkrelatie met jouw opdrachtgever zou gaan verlopen – aan de hand van jouw eigen maatstaven en jouw eigen kwaliteitsmetingen (respect, eerlijkheid, openheid)kan je achter komen of je mogelijke opdrachtgever naar jouw wil luisteren of niet. Als hij niet naar jouw wil luisteren heb jij als recht de deuren van dit sollicitatiegesprek achter jouw dicht te draaien want iedere opdrachtnemer en werknemer heeft recht op met respect behandelt te worden op de werkvloer in Haarlem Centrum, hoofdstad van de provincie Noord Holland, Nederland.

Geschreven door L.A. van der Pol in Wijk aan Zee, Noord Holland, Nederland

Foto Joepiedom Studio kunstcollectie, Wijk aan Zee, Noord Holland, Nederland

“Een vreemde reis”, 1945. Nederlandse boek samengevat

 

Zondag ben ik naar de kofferbakmarkt in Wijk aan Zee geweest. Daar heb ik dit boek, “Een vreemde reis” 1945 gekocht. Ik vroeg aan de kofferbakmarkt verkoper waar het boek overging, maar ze wist het niet en heeft het zelf niet gelezen. Toch heb ik gekocht voor een of twee euro. Op een of andere manier moest ik het echt hebben. Ik vond het een mooi uitziende boek. Maandag ben ik naar Zuiderbad strand in Wijk aan Zee geweest met de hoop dat ik het boekje in een tuig uit zou kunnen lezen. Maar dat voor mij was een onmogelijke opgave want,”Een vreemde reis” is een heel ingewikkelde verhaal, die niet geschikt is voor kinderen maar meer voor volwassenen, net zoals een Kleine Prins meer voor volwassenen is. Ik ben op bladzijde 34 van 55 bladzijden. Het verhaal begint op een leuke manier waarbij 2 kinderen, Bobbel en Barbara aan het spelen zijn en op een gegeven moment willen ze weten of dieren kunnen praten. Vervolgens komt er een wolf te verschijnen die zegt dat dieren wel kunnen praten. En op een gegeven moment neemt de wolf de twee kinderen mee naar Sprookjesland. Het boek is geschreven door Annie Winkler-Vonk. Het is een Amsterdamse boek. Annie Winkler-Vonk neemt de lezer mee naar heel veel reizen. Bijvoorbeel de kinderen ontmoeten Ali Baba en de wolf van rode kaapje. Maar ook figuren zoals, Sinterpiet en Zwarte Klaas (een leuke woordenwisseling). Na twee uur dit boek te hebben gelezen ben ik nog niet klaar en ik heb nog 20 bladzijden te lezen. Dit boek, “Een vreemde reis” maakt veel verwijzingen naar Hans Christiaan Andersen en Broeders Grimm. Eigenlijk is dit een boek met zo veel avonturen en zo veel verwijzingen naar andere verhalen dat het lijkt op een encyclopedie. Een kunstwerk in de literatuur waar alle klassieke verhalen in voorkomen, en waarbij de lezer zeer goed moet gaan concentreren om allerlei verbanden te leggen en ook de rode draad tegelijkertijd niet kwijt te raken van de ingewikkeldheid van dit bijzonder boekje. Wel aan te raden.

Dit is een foto van mijn boek aanwinst, “Een vreemde reis,” 1945 Amsterdam. Op de voorkant zie je een magische figuur met twee kinderen verstopt in elke van zijn pantoffels, links en rechts. Een mooie tekening wat mij betreft.

(Samenvatting geschreven door, L.A. van der Pol, Wijk aan Zee, Noord Holland)

 

Dutch Leadership 2018

The center of the Netherlands, the capital of the Netherlands is Amsterdam. It is also in Amsterdam where the most powerful leaders of the Netherlands are situated. It is inside the “Gordelgracht” (#gordelgracht) where the powerful decision-makers are located. The powerful men (and they are mostly Dutch men holding the power of the country) are beyond the #digital_era. They are higher and above the digital era. They make decisions based on the #finance of the country in a single mark. The second layer of the Dutch leadership, are the stockbrokers in the #EuroNext. EuroNext is located very close to the #Amsterdam Central Train Station. EuroNext is like the American New York Stock Exchange (#NYSE) and carries just as much power as well. Dutch leadership is not much different from the #American leadership. In fact, the American Financial market and the European financial market used to be connected in economic values; however in 2018 the two financial markets (American and European) are being built in order to compete with each other now. Once friends and now enemies.

 

 

 

 

 

 

Coffee culture in the Netherlands

  I have been living on the Westcoast of Canada for more than a decade now and have gotten used to going to all kinds of cafes to drink coffee. I enjoyed going to @Starbucks and the @Cornerstone_cafe in Fernwood. When I arrived in the Netherlands a few months ago, I was surprised by the difference in coffee culture in @Victoria compared to the coffee culture in de #IJmond, the Netherlands. In my own experience the coffee drinking culture on the Westcoast of Canada started about 10 or 15 years ago, and at that time the Netherlands took a different turn. In #Canada many Starbucks popped up on many street corners in Victoria, British Columbia, Canada whereas in #The_Netherlands many citizens owned or rented their own homes and instead of spending money on going to a cafe to have a cup of coffee, the majority of the citizens decided to buy expensive speciality coffee making machines, like the one that my aunt has, which can make cappiccinos. So in my opinion the Canadian Westcoast coffee culture and the West European Dutch coffee drinking culture have developed in two different ways: in Canada they developed more coffee drinking places and in the Netherlands they developed less. #coffee #cafes #starbucks